Poëzie


Vasalis: alleen het ogenblik is oud

Klassieke gedichten van Vasalis

Er kleeft iets merkwaardigs aan klassieke poezie. Sommige regels zijn zo bekend dat ze tot op de draad versleten lijken. ‘Egidius waer bestu bleven’ dreigt een regel te worden als ‘Wilhelmus van Nassouwe’; ‘Lees maar, er staat niet wat er staat’ krijgt

Verder lezen


De man die niet kon lachen: Max de Jong

Max de Jong: De man die niet kon lachen.

Wat ben ik blij dat ik Max de Jong niet gekend heb! Max de Jong (1917-1951) was de vroeg gestorven dichter en vertaler, die in sommige kringen tot cultfiguur uitgroeide. Hij was een snob, een roddelzieke opportunist, een misantropisch charlatan met trekjes van een stalker, een verongelijkte quasi belezen profiteur, een rancuneuze, overgevoelige misogyne tobber met een veelzijdige belangstelling voor zichzelf.

Verder lezen


Judith Herzbergs Bijvangst: gedichten

Haar gedichten zijn zo alledaags, haar woorden zo gewoon, haar taal zo zeer gebruiksvoorwerp en zonder allure, dat niet goed valt te snappen dat het aankomt. Judith Herzberg bedient zich weliswaar van rijm, vooral van binnenrijm en klankrijm, ze schuwt de

Verder lezen


Het gaat in Hyperion niet om wissewasjes

Eind 1943 werden 100.000 dichtbundels van Hölderlin als kerstcadeautje naar soldaten aan het Oostfront gestuurd. Hoe zijn deze hooggestemde gedichten  te rijmen met het grootschalig geweld, de onvoorstelbare honger, de gruwelijke kou, de eindeloze executies en de beestachtige wreedheden met alleen al een miljoen burgerslachtoffers in het dan nog steeds belegerde Leningrad?

Verder lezen


Jules Deelder: banaal en verheven

De Bijbel is een heel goed boek, aldus de openingsregel van Jules Deelders nieuwe bundel. Dat is waar, hoewel ik moet bekennen dat ik de eerste keer al in Deuteronomium bleef steken. Soms moet je even doorbijten

Verder lezen


Maria van Daalens Hotel

Van Daalens poezie is ernstig en hoog gegrepen, een gooi naar de Kern van het Bestaan met metafysische allure. Er spreekt fascinatie uit met het sterflijke, al te sterflijke lichaam

Verder lezen


Heinrich Heine. Idealist zonder ideologie

Toen Heinrich Heine tien jaar in Parijs woonde, vergiftigde hij de papegaai van zijn vrouw. Eindelijk zou de doodzieke schrijver verlost zijn van het gekrijs, en thuis de aandacht krijgen die tot dusverre naar die rotvogel was uitgegaan…

Verder lezen


Nachoem Wijnberg. Staren naar een dobber

Er zijn weinig Nederlandse gedichten die zo uit de lucht komen vallen als de gedichten van Nachoem Wijnberg. Contextloos zijn ze, nauwelijks onder een noemer te vangen, tot poezie gestolde asielzoekers die hun afkomst vergeten zijn en nergens een verblij

Verder lezen


Hugo Claus: Oprecht rechtop klaargestoomd

De dood leidt tot beschouwelijkheid, de liefde tot doen. Vandaar dat veel poezie zich tussen de polen van sombere bespiegeling en lyrische vitaliteit beweegt. De gedichten van Hugo Claus zijn daar een goed voorbeeld van. Alleen de titel a

Verder lezen


Joke van Leeuwen: onbestemd aan de douane

Het heeft iets overrompelends om een poeziebundel te beginnen met een gedicht dat Aankomsthal heet. Daarmee maak je in 1 klap een vliegveld van je hele bundel, met alle associaties die dat bij je oproept. Op een vliegveld ligt de hele wereld aan je

Verder lezen


Van vervreemding naar ontheemding

Van Marissings poezie wilde uitleggen dat een rijk man uit de aangeboden stoelen de grootste fauteuil kiest, zonder tijd te verliezen met komplimenten en dat een winkelmeisje altijd opgewekt moet kijken en de klanten toelachen.

Verder lezen


De mond is een waaigat

De poezie van Esther Jansma beweegt zich tussen twee polen. Aan de ene kant vind je familie-omstandigheden, met daarin centraal de nauwelijks te bevatten dood van een jong kind. Hier staan ook gedichten die soms doen denken aan Eva Gerlach: in sterke bee

Verder lezen


Anton Korteweg. Bloesems van ironie

Toon: Berustend melancholiek. Onderwerp: Een man wordt ouder. Boodschap: Keep smiling – dan valt het mee. Aldus zou je in enkele woorden de poezie van Korteweg kunnen kenschetsen, de dichtende directeur van

Verder lezen


Judith Herbergs verraderlijk alledaagse poezie

De toegankelijkheid van Herzbergs poezie doet je bijna vergeten hoe geraffineerd haar taalgebruik is. Schrijf maar eens een gedicht over iemand die kanker krijgt (of iets anders). Dan moet je wel van bijzonder goeden huize zijn om er niet een larmoyant

Verder lezen


Komrij: tot gas zult gij wederkeren

Komrij is de grootste pleitbezorger van de Nederlandse poezie, met zijn onvermoeibaar bloemlezen en zijn geengageerde commentaar. Jarenlang leek de dichter Komrij echter de nar van de Nederlandse verskunst.

Verder lezen


Nachoem Wijnberg: langzaam en zacht

Wat is langzaam en zacht? Op deze vage en wat melancholieke vraag, opgeroepen door de titel van Nachoem Wijnbergs bundel, is in het gedicht lang lichte avond een even vaag en onbestemd antwoord te vinden

Verder lezen


Rutger Kopland: Niet omdat er antwoorden zijn.

Rutger Kopland, OVER HET VERLANGEN NAAR EEN SIGARET. Het was beslist fijner in Nederland toen er nog otters waren en de kalfjes vrolijk bij hun moeder in de wei dartelden. Voor een cent kon je een pepermuntje kopen en ’s avonds kon je nog over straat.

Verder lezen


Pope’s Essay on Man: zoals het is, is het goed.

Net als Laurence Sterne leed Alexander Pope aan de tering. Maar bij hem werd op jeugdige leeftijd het ruggenmerg aangetast, zodat hij een bochel kreeg, niet meer groeide en een corset moest dragen. In de weinig zachtzinnige polemieken van zijn tijd heette

Verder lezen


H.C. ten Berge, Oesters & gestoofde pot.

Wie het de laatste tijd niet meer zo goed kan volgen in de Nederlandse poezie mag opgelucht ademhalen. Er is weer een nieuwe H.C. ten Berge. Ten Berge was in de jaren zeventig en tachtig een toonaangevend dichter. Acht jaar geleden echter bundelde hij zij

Verder lezen

Filosofie


Geboorte van de romantiek in Jena

Rebelse genieën

‘De zaal was stampvol,’ rapporteerde Friedrich Schiller op 26 mei 1794 aan een kennis. Studenten klommen over banken en tafels om een glimp van de nieuwe filosoof op te vangen. Ze stonden tot in de gangen en zelfs op ladders bij het raam. Achter het spreekgestoelte rees Fichte op, in laarzen met sporen en een zweep, aldus een andere getuige. Met vonkende ogen sleurde hij zijn gehoor de filosofie in.

Verder lezen


De beste van alle mogelijke filosofen: Leibniz

Hij schreef maar door, ook in marges en op snippers. En bewaarde alles. Een tijdgenoot beweerde ‘dat de papierverliefde geleerde nooit een prullenmand heeft gehad.’ Zo scheepte Leibniz volgens Hans Magnus Enzensberger een radeloos nageslacht op met ‘een hooiberg vol annalen, rapporten, uitreksels, catalogi en mengelwerk; een wirwar van abstracties van abstracties en abstracties van abstracties van abstracties.’

Verder lezen


Een straatnaam voor Mary Wollstonecraft!

Mary Wollstonecraft bepleitte gemengd onderwijs voor jongens en meisjes, gelijkheid voor de wet en politieke rechten voor vrouwen. Ze was een held en het is krankzinnig dat in Nederland zelfs niet één straatnaam naar haar is vernoemd.

Verder lezen


David Hume: scepticus met groot kooktalent

Hume’s scepsis was vlijmscherp. Zo ontkende hij niet botweg het bestaan van wonderen, maar stelde dat we telkens moesten kiezen tussen de betrouwbaarheid van een wonder en de betrouwbaarheid van het verslag ervan. Hij kon ook koken.

Verder lezen


Zelfgenoegzaam optimisme

Pessimisme en optimisme zijn niet links of rechts: als iets ons de welvaartsstaat heeft gebracht is het wel het linkse optimisme van de arbeidersbeweging. En ter rechterzijde ontvouwt zich onder de uitslaande vleugels van Minerva’s uilen geregeld een scenario van verval en ondergang. Maar op klimaatgebied bestaan er op links sinds lang wel degelijk meer zorgen…

Verder lezen


De ongrijpbare Macchiavelli

De reputatie van Macchiavelli (1469-1527) is niet best. Zo verwijst een Engelse uitdrukking voor de duivel, the old Nick, naar zijn voornaam. En de verlichte koning Frederik de Grote bekritiseerde in Antimacchiavel (1740) zijn pleidooi voor rücksichtloze machtspolitiek.

Verder lezen


Rechten van mens en plant: over Thomas Paine en Mancuso

Wereldwijd staan de mensenrechten onder druk en ook die rechten zelf worden ter discussie gesteld. Zien we niet telkens hoe deze westerse waarden, zo klinkt het in China en elders, ten onrechte als iets universeels aan anderen worden opgedrongen? Wie denken Europa en Noord-Amerika wel dat ze zijn om met hun  imperialistische verleden anderen de maat te nemen?

Verder lezen


Descartes verborg zich liever in Egmond

René Descartes, vader van de moderne filosofie, had een aristocratisch voorkomen, ging onberispelijk gekleed en verlangde gepassioneerd naar internationale erkenning. Wat in godsnaam deed hij dan bijna zijn hele leven in die Nederlandse uithoek van Europa, ‘land van mest en mist, van vuilen, kouden regen,’ zoals De Genestet in de negentiende eeuw zou dichten?

Verder lezen


Filosoferen over rouw en verlies

Filosoferen over rouw en verlies

Grief. A Philosophical Guide is geen zelfhulpboek en ook geen psychologische verhandeling. Het is een filosofische analyse van wat rouw precies is, hoe zo’n  proces ervaren wordt en op wat of wie het zich richt. Nogal wiedes, denk je bij deze laatste vraag, het gaat om de dood van wie je nabij is. Toch ligt dat niet zo simpel.

Verder lezen


Hoe Fransen over Duitsers denken

Nu de Britten van Europa wegdrijven in winters gekrakeel richt het oude continent zich noodgedwongen weer op zichzelf. En in het herformuleren van wat Europa is staat de Frans-Duitse as onvermijdelijk centraal. Want het DNA van de Europese gedachte schuil

Verder lezen


Edmund Burke was voor behouden en corrigeren

Een handvol sprinkhanen aan de rand van een weiland maakt soms meer lawaai dan duizend daar liggende, vredig herkauwende koeien. Met dat geruststellende beeld zet de filosoof Edmund Burke de rumoerige Engelse aanhangers van de Franse Revolutie weg. Die re

Verder lezen


Arnold Heumakers over de esthetische revolutie

Zo gauw we het over kunst hebben, er iets aan beleven of het maken, worden we als marionetten door de romantici bewogen. Van boze blogger tot professor in de kunstgeschiedenis en van kunstjournalist tot webdesigner, van dichter tot gedrogeerd bezoeker op

Verder lezen


Opnieuw het geval Nietzsche

Temidden van gruwelen in de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog deden zich wonderlijke ogenblikken van verbroedering voor. Zo kon men de latere dichter en kunsthistoricus Herbert Read eens in geanimeerd gesprek aantreffen met een krijgsgevangen gemaa

Verder lezen


Habermas en het publieke domein

Niet echt sexy, die titel. En ook andere boektitels van de Duitse filosoof Jurgen Habermas (1929) zijn in beton gegoten. Alsof hij het erom doet, denk je na lezing van De structuurverandering van het publieke domein, zijn officiele debuut uit 1962

Verder lezen


Hegel en de wilde jaren van de filosofie

Hegels revolutionaire gezindheid, vrijheidsliefde en gedweep met Rousseau kunnen verbazing wekken. In 1831 sterft de beroemde filosoof immers als vertegenwoordiger en gunsteling van de Pruisische staat en als een toonbeeld van politiek en filo

Verder lezen


Vragen die moeilijk te verteren zijn

Food Philosophy is een Amerikaans boek; als er al eens concreet iets op tafel verschijnt is het een hamburger, een donut of de kalkoen bij Thanksgiving. Dat illustreert onbedoeld iets wat Kaplan zijdelings aanroert, namelijk hoezeer de culturele achtergro

Verder lezen


Antisemitisme

Waar filosofen polemiseren, doet het verstand vaak een stapje terug. Dat kan de wijsbegeerte nog wel eens tot voordeel strekken, met al haar abstractie, redelijkheid en theorievorming. Vanuit die gedachte stelde de Schelling-kenner Steffen Dietzsch een bl

Verder lezen


Het is oud of het is contemporary art.

Kunstenaars kunnen ons bewust maken van de positie waarin de blik van de ander je dwingt. Zo poseerde Cindy Sherman in haar Untitled Film Stills als huisvrouw, maitresse of highschool girl. Het verzet tegen de door anderen opgelegde eigen identiteit begin

Verder lezen


Antichrist en Afgodenschemering

Is Nietzsche een klassiek denker? Zo ziet hij er wel uit: de ernstige blik en de haargroei op zijn gezicht in de vorm van zware wenkbrauwen en een indrukwekkende snor zijn geknipt voor die rol. Beter dan de aanblik van Immanuel Kant, die veel wegheeft van

Verder lezen


Coornhert

Coornhert raadde de overheid aan dwangarbeid in te stellen als roeien op de galeien en graafwerk in de duinen of bij droogmakerijen. Ook dienden er gevangenissen te komen waarin leeglopers en schurken een ambacht moesten uitoefenen; spelden maken, vlech

Verder lezen


Friedrich Nietzsche: nalatenschap

De uitstekend vertaalde Nagelaten fragmenten zijn niet het eigenlijke hoofdwerk, maar wel een laboratorium, een atelier, een biografie, een encephalogram, een vuilnisvat en een schatkist. Als we niet oppassen

Verder lezen


Vossius en Hugo de Groot

Op de leeftijd waarop nu jongens en meisjes voor het eerst op een brommer mogen rijden had de in 1583 geboren Hugo de Groot al het een en ander achter de rug. Vanaf zijn achtste schreef hij poezie in het latijn, op zijn elfde begon hij een letterenstud

Verder lezen


Schopenhauer en 2 boeken over ethiek

Arthur Schopenhauer moest lang op erkenning wachten. De filosofen uit zijn tijd liepen achter de overschatte Hegel aan en de geleerden aan de universiteit waren te afgunstig om zijn genie op waarde te schatten. Geleerden, klaagde de grote denker, bezien h

Verder lezen

Overige


Melk. De witte motor

Het succes van de zuivelindustrie

Schoolmelk. Menigeen kan braakneigingen niet onderdrukken bij alleen al dat woord. Flesjes lauwe melk met bleek gele klonten vet erop, verplicht weg te spoelen voor je het schoolplein op mocht. Het begon al in de jaren ’30, maar vanaf de jaren ’50 ontbrandde een 25 jaar voortdenderende campagne om de melkafzet te verveelvoudigen. De oersterke stripheld Joris Driepinter…

Verder lezen


Adembenemende geschiedenis van zakken en tassen

Geschiedenis van zakken en tassen

Voor ze het wist stond Hannah Carlson bij een ontruimingsoefening in New York op straat. Een mannelijke collega bood aan om haar twintig dollar te lenen, want net als bij andere naar buiten gerende vrouwen zat haar handtas nog in haar bureau. Mannen hebben zakken, vrouwen tassen.

Verder lezen


Geloven in fictie. Paul Austers roman Baumgartner (2023)

Lang dacht ik dat zoiets als een filosofische roman eigenlijk helemaal niet bestond. Omdat ik zelf filosoof was en literair actief, als dichter en criticus, vond ik – misschien om greep te houden op wat ik zelf deed – dat we filosofie en literatuur het beste duidelijk konden scheiden.

Verder lezen


De onbegrensde zucht naar regels

Wie zich realiseert hoeveel regels er zijn hapt naar adem. Hoe hard je praat in de trein, elkaar een hand geven of kussen (en hoe vaak, eerst links?), hoe je de tafel dekt, iemand feliciteert, wat je zegt als je afrekent, voorsorteren op de fiets, koken uit een kookboek, reageren op Twitter, ganzenborden, vuilnis deponeren, en niet te vergeten hoe bloot je je kleedt.

Verder lezen


Heinrich Heine. Het Boek Le Grand.

Het boek Le Grand

Dit memoir, zoals autobiografische geschriften dankzij onze grote voorliefde voor de Engelse taal steeds vaker heten, neemt af en toe de vorm aan van een lang uitgesmeerde liefdesbrief. ‘Madame,’ begint de schrijver zijn boek, ‘kent u het oude stuk?’ De lezer in elk geval wel. Pal erboven staat namelijk een motto uit dat stuk: ‘Zij was beminnelijk en hij beminder haar; maar hij was niet beminnelijk en zij beminde hem niet.’

Verder lezen


Kleding als wapenrusting

Wie hoge hakken plat vindt, krabt zich na  Richard Thompson Fords Dress Codes nog wel eens achter de oren. Zo adopteerde de Europese aristocratie de hooggehakte schoen van Perzische ruiters. De hakken drukten status uit, en mannelijkheid, vooral toen Lodewijk XIV ze ging dragen. Hij liet zijn zolen en tien centimeter hoge hakken  knalrood verven en verklaarde dat alleen mensen aan het hof dat mochten.

Verder lezen


Het einde van de natuur. En van ons.

Veel schrijvers verzetten zich tegen de menselijke superioriteit waarvan dieren op grote schaal slachtoffer worden. Wat echter opvalt in de vloedgolf van boeken over mens, dier en plant is het kinderlijke vertrouwen in de goedheid van die natuur.  Waarom …

Verder lezen


Tijdelijk afscheid van het korset.

Amelia Rauser beschrijft in The Age of Undress hoe vrouwen uit de hogere kringen zich aan het eind van de achttiende eeuw in danszalen, theaters en salons als levende standbeelden begonnen te vertonen met lange, los vallende witte gewaden. Die waren

Verder lezen


50 jaar Woodstock: love, peace, rain & drugs

Het hoosde van de regen. Er was niet genoeg te eten, mensen graasden als een oudtestamentische sprinkhanenzwerm rauwe mais van de velden. Er waren veel te weinig toiletten voor de meer dan 400.000 bezoekers. De stroomkabels kwamen bloot te liggen. Onder h

Verder lezen


Laurence Sterne: en pakt het meisje bij haar…

De Sentimental Journey van Sterne is geen Tristam Shandy, maar het is ook behoorlijk geschift. Er komen geen geheel zwarte of witte bladzijden en rare opsommingen in voor, er verschijnt slechts 1 afbeelding in, van des schrijvers familiewapen met een

Verder lezen


Charlie Chaplin versus de chaostheorie

Lang golden encyclopedieën als baken. Ze boden kennis waarmee je greep op de wereld kreeg. Al vroeg bestaan indrukwekkende overzichten als die van Isidorus van Sevilla. Uit zijn 7e-eeuwse Etymologieën valt op te steken dat de ibis zich van achter met een klysma kan reinigen door de lange snavel.

Verder lezen


Peter Burkes Grote Mannen Verhaal

Is Peter Burke een vos of een egel? In het huidige tijdsgewricht hangen in elk geval onvermijdelijk twee vragen boven een boek als dit, als roofvogels boven een vallei in de avondzon. Komen er vrouwen in voor en in hoeverre spelen andere culturen dan de westerse een rol bij het verschijnsel van de Grote Geleerde, de polymath?

Verder lezen


Waar moet het heen met het museum?

In 2004 was in Düsseldorf een tentoonstelling van hedendaagse Afrikaanse kunst. Waarom, zo vroeg de toen 21-jarige Marie-Cécile Zinsou aan een Franse conservator in het West-Afrikaanse Benin, kunnen we onze eigen kunst alleen maar 6000 km verderop zien? We hebben hier een museum nodig. ‘Open er een,’ zei hij. ‘Zoek een plek uit en zet er een bord neer met “Museum” erop.’

Verder lezen


Hoe Luther het licht zag

Christelijke naastenliefde is niet het eerste waar je bij Luther aan denkt. Toen de Duitse boeren in opstand kwamen in het revolutionaire klimaat dat hij zelf had helpen veroorzaken, noemde hij ze dolle honden. Hij riep op hen tegen de grond te slaan, te

Verder lezen


De verraderlijke neus

Er zijn meer neuzen dan huizen, schrijft Caro Verbeek in Een kleine cultuurgeschiedenis van de (grote) neus, ‘maar dat verklaart nog niet dat de eerste categorie vaker verbouwd wordt dan de tweede.’ Neuscorrecties zijn geen nieuwe trend. Begin vorige eeuw al…

Verder lezen


Houellebecqs Schopenhauer

De meest opvallende denker in Houellebecqs oeuvre is Arthur Schopenhauer en gezien zijn mismoedige inschatting van de menselijke soort hoeft dat niet te verbazen. Voor de mooi formulerende Schopenhauer is leven immers lijden en zi

Verder lezen


Duurzaam geworstel

Weinigen bekruipt, zo gok ik, een schuldgevoel bij het doortrekken, maar in de tijd dat het water-gespoelde toilet in opkomst was lag dat soms nog anders. Zo maakte de Engelse reiziger en landbouwdeskundige Arthur Young (1741-1820) zich zorgen over het ma

Verder lezen


Umberto Eco: laatste adem

Anders dan we denken kennen we romanfiguren vaak beter dan echte mensen die we kunnen zien, stelt Umbert Eco. En het gekke is dat we de zelfmoord van Hitler in principe kunnen betwisten, maar die van Tolstois Anna Karenina niet.

Verder lezen


Bas Heijne’s Verlichting uit Zwanenburg

Goed dat Bas Heijne het moralisme niet schuwt, want een columnist zonder moraal is als een tennisspeler zonder racket; die maakt louter loze, potsierlijke gebaren. Tegelijk is de column om deze reden een lastig genre, want wie ben je als columnist om

Verder lezen


We kiezen keihard het goedkoopste vlees

Dieren zijn overal. Onder de vloer, boven onze systeemplafonds, op tafel en in het riool, verwerkt tot kleding en gekoesterd als huisdier, in bos en boek, in porno, politiek en sport, op stal en op straat, ter land, ter zee en in de lucht. Ook uit het nie

Verder lezen


Paul Valery. Gemopper op romans.

Als jong dichter mocht ik een keer iets voorlezen op de radio. Mooi hoor, zei de presentator, alleen, wat betekent het? Ik begon te stamelen en het was ook nog eens live. Had ik toen Valery gelezen, dan had ik me eruit gered. Je geeft toch ook geen samen

Verder lezen


Lou Andreas-Salomé. De vurig bewonderde.

In 1882 werkte Nietzsches vriend Paul Rée in Rome aan een atheïstisch boek. Om zich hier in alle rust aan te kunnen wijden, zocht hij geregeld een biechtstoel in de Sint Pieterskerk op. Soms werd hij vergezeld door de vurig door hem bewonderde Lou Salomé. Toen Nietzsche …

Verder lezen


The Secret Life of Pets (film)

Precies, als de kat van huis is, dansen de muizen, al is de kat hier de mens en zijn die muizen een zootje bij elkaar geraapte beesten uit de buurt, waaronder zelfs een gemeen zwerfvarken dat is afgedankt door een tattooshop toen zijn huid te vol stond me

Verder lezen


Milan Kundera. Essays

Kunderas waardering voor zichzelf blijkt uit zijn Dialoog over Rabelais en de misomuizen, dat geen dialoog is, maar een interview met de criticus Guy Scapetta. Die zelfingenomenheid wordt gelukkig geregeld verdrongen door oprecht enthousiasme voor andere

Verder lezen


De bluf van een geestige stilist

Naast tijdloze stukken over De Gaulle en de identiteit van Frankrijk biedt de nieuwe bundel van historicus Wesseling essays over wijn, kaas, Karel van het Reve, maar ook veel minder aangename feiten

Verder lezen


Goethe: lakei van de hertog.

Wanneer Goethe (1749-1832) op zijn zevende hoort roddelen dat zijn vader een bastaard is, begint hij in plaats van zich daarvoor te schamen meteen te fantaseren over zijn adellijke afkomst. Dat aangeboren gevoel van superioriteit tekent zijn persoonlijkhe

Verder lezen


Vico: een toespraak

Er zijn nogal wat hoogleraren, die nooit aan hun inaugurele rede toekomen. Dat ging vroeger wel anders. De Napolitaanse professor Giambattista Vico (1688 – 1744) werd zelfs geacht elk jaar zo’n toespraak te houden

Verder lezen


Geschiedenis van de eenzaamheid

Zowel Fay Bound Alberti als Davind Vincent noemen eenzaamheid een epidemie, een verontrustend slordige constatering want als iets niet besmettelijk is, is het wel afzondering. Beiden maken zich daarnaast aan academisch imponeergedrag schuldig door een eno

Verder lezen


De dagelijkse danse macabre in media en politiek

Wie niet op tv komt bestaat niet. En al helemaal niet in de politiek. De minister-president kan het zich veroorloven te weigeren en de vicepresident van de Raad van State. Dan heb je het wel een beetje gehad, aldus Tijs van den Brink, die met Andries Knev

Verder lezen


Uit de kist: Hugo de Groot

Een ontsnapping per helikopter is altijd spectaculair maar de beroemdste vlucht uit de geschiedenis van het Nederlandse gevangeniswezen blijft vooralsnog die per boekenkist van Hugo de Groot. Het is tekenend voor de geleerdheid van deze veelzijdige bondge

Verder lezen


Ik Jan Fabre

Op een glanzende, bronzen schildpad van zeven bij vijf meter zit Jan Fabre, onberispelijk in brons gegoten, schaal 1 op1. Een opvallend zelfportret mag je wel zeggen. Het heet Searching for Utopia en de begeleidende tekst meldt keurig dat het naar het Uto

Verder lezen


Museum misere in 2003

Natuurlijk. De gemeente heeft het gedaan. En die populisten van de LPF. Het publiek in de Randstad heeft het nakijken. Waar elders wel de geslaagde verbouwing van het Van Abbe Museum plaatsvond, die mooi aansluit op de prachtige nieuwe musea in Groningen

Verder lezen


McDonalds The Death of the critic

De toneelschrijver Brendan Behan vergeleek critici eens met de gecastreerde eunuchs van een harem; ze weten hoe het gedaan wordt, ze zien het elke dag gebeuren, maar ze zijn niet in staat het zelf te doen.

Verder lezen


Kees Fens: Goede en minder goede jaren

1974 was een beroerd wijnjaar en ook de stukken van Kees Fens hielden dat jaar niet over als je af mag gaan op de zojuist van hem verschenen bloemlezing. In De hemel is naar beneden gekomen staat een keuze uit de recensies

Verder lezen


Marcel Moering in de hel van Assen

In Dis, de lang verwachte grote roman van Marcel Moring, keren de onophoudelijke slagregens uit Dantes hellekringen terug, de verwrongen types die zich op de stroom laten meevoeren, de geur van geschroeid vlees bij de shoarmatenten, zompige modderpoelen,

Verder lezen